PLATO EN DE COMPLOTTHERIEĒN;KLASSIEKE FILOSOFIE IN DE PRAKTIJK

Nieuwsgierigheid. Willen begrijpen. Omdenken, zo ver out of the box dat zelfs die box niet meer zeker is. Dat is filosofie; dat is wat de Grieken aan het denken zette, toen ze eindelijk tijd hadden om rustig achterover te leunen en zich te verdiepen en te verliezen in de zinvolle dingen van het leven. En waarmee ze op de proppen kwamen hielp hen niet alleen hun wereld te begrijpen, maar ook zichzelf en de ander.

In deze voorstelling komen ze allemaal aan bod, ieder met zijn eigen vondsten. En ongevraagd worden ze in het diepe geworpen: ‘Ok, Socrates met je vragen, heb jij nou al je vaccinaties gehaald?’ ‘Dus je praat over een grot, Plato, maar vind je nou ook niet dat de regering uit reptilians bestaat?’ ‘Zo, zo, Seneca, dus emoties zijn het kwade; Sigrid Kaag is dus gewoon fout bezig met die brok in haar keel als ze over de veiligheid van haar dochters praat?’ ‘En de oorlog in Oekraïne? De stikstofcrisis? LHBTIQ+? Wat moeten we doen, Herakleitos, Diogenes, Aristoteles? Wat vind jij ervan, Augustinus?’

Zoals altijd is ook de filosofie van de Grieken weer een meeslepend verhaal vol humor en tragiek, een verhaal over heel gewone mensen met heel bijzondere avonturen. En dit maal zitten er in dat machtige verhaal ook nog antwoorden op honderden vragen. Hoewel die antwoorden, in alle eerlijkheid, weer net zoveel nieuwe vragen oproepen. Maar ja, dat is filosofie: nieuwsgierigheid. En nieuwsgierigheid houdt nooit op, toch?