MARIA MAGDALENA

De vrouw die in de Bijbel met naam wordt genoemd werd vanaf het vroege christendom en in de loop van de middeleeuwen steeds duidelijker omschreven, door combinaties met bijbelse vrouwen zonder naam. Ook ontstonden legendes waarin Maria Magdalena de meest fabelachtige avonturen beleefde en grote wonderen verrichtte. Vanaf de zestiende eeuw raakten veel van deze ontzagwekkende verhalen wat meer naar de achtergrond, nadat geleerden (ook binnen de kerk) zochten naar bewijzen en deze niet aantroffen. In de oude gnostische tekstpassages die pas veel later werden ontdekt, komt Maria Magdalena echter wel naar voren als een vrouw met bijzondere kwaliteiten.

In de kunst zien we de verhaspeling aan verhalen terug en ook de verschillende gedaantes van Maria Magdalena. Meestal heeft ze een pot met mirre bij zich, waarmee ze de voeten van Christus zalfde. Ze draagt haar lange haren vaak los en we zien geregeld een traan op haar wangen, ook dit verwijst naar het ritueel met de voetwassing. Haar kleding is doorgaans zeer kostbaar, omdat ze werd voorgesteld als een dame van hoge komaf, maar vanaf de late middeleeuwen laat ze haar mantel van zich afglijden, als metafoor voor de ommekeer die zij doormaakte. Soms wordt ze geheel naakt voorgesteld.

Maria Magdalena vertegenwoordigt de verleiding: de vrouwelijke charme en het vooral negeren daarvan. Mannen helpt zij bij het weerstaan van verleidsters. Ze is de patrones van alle vrouwen en van prostituees in het bijzonder, en voorts wordt zij vereerd door tuinlieden, kappers, zalfdraaiers en parfumiers.